Er zijn maar weinig producties die viraal gaan en beter worden gepromoot via sociale media dan de dikke miljoenen die worden uitgegeven aan reclame in de vorm van enorme billboards die in nog grotere steden worden opgehangen. Het lijkt me dat dit het geval is met het nieuwste kind van Tim Burton, die meer dan een symbolische drie cent aan ”woensdag” toevoegde. Geef ten slotte toe hoe vaak je de dochter van Gomez en Morticia Addams hebt zien dansen op het herwerkte Tik Tok-nummer van Lady Gaga. Dit nummer zelf is inmiddels onlosmakelijk verbonden met deze productie, ook al komt het er geen enkele keer in voor. Voor mij is het een echt fenomeen. Maar voordat ik deze productie de lucht in ga prijzen, even een momentje voor de plot.

Wednesday (Jenna Ortega) is niet het aardigste meisje, vooral niet als iemand haar broer pijn begint te doen. Daardoor was het zeker dat hij in een internaat voor moeilijke/uitzonderlijke jongeren terecht zou komen. Het tweede woord past beter, want deze keer zal ze weerwolven, zeemeerminnen en dergelijke als haar vrienden hebben. Dit is echter niet het enige probleem wanneer de geheimen van de school zelf en haar familie aan het licht komen. Geloof me, ze hebben meer dan één lijk in de kast. Letterlijk en figuurlijk.

Ik ben in lange tijd niet zo’n goed doordachte en interessante serie tegengekomen. Door elementen van jeugdcinema te combineren met een vleugje griezelige sensatie en detectivemysterie, zit dit alles opgesloten in een school waar velen graag naar toe zouden willen. Het is alsof we Scooby’s avonturen met Sabrina the Teenage Witch hebben doorkruist en alles hebben opgesloten op Hogwarts. Het is natuurlijk niet toevallig dat Sabrina hier is gegooid, want de meisjes zouden zeker met elkaar overweg kunnen, vooral met degene die wordt gespeeld door Kiernan Shipke. Op dezelfde manier heeft de School of Witchcraft and Wizardry veel gemeen met de Nevermore Academy, wat je zult merken na het bekijken van de serie.

Het is vermeldenswaard dat de familie Addams hier niet de belangrijkste is, maar het is slechts de achtergrond van het hele verhaal. Morticia (Catherine Zeta-Jones) en Gomez (Luis Guzmán) verschijnen immers maar af en toe om de zaken op te helderen. Het draait allemaal om hun nageslacht, dat voor onze ogen evolueert. Ze verandert van een goth die de hele wereld haat in een aardig maar sarcastisch vriendinnetje en trouwens iemand die niet zo eng is als het lijkt.

Het grootste voordeel is echter de audiovisuele setting. Het beeld en geluid dat we krijgen is een echt meesterwerk. Een uitstekende soundtrack en prachtige make-up, kostuums maken het geheel compleet. Zeker als we deze fenomenale combinatie van kleur en donker het beste zien in de meisjeskamer. Twee gescheiden werelden, één werkelijkheid. Gewoon wow. Net als vele smaken gerelateerd aan eerdere producties. Zoals het knippen met de vingers, wat alleen hier logisch was, en het optreden van Christina Ricci tweemaal zo woensdag in 1991 en 1993.

Het sterke punt zijn ook heel duidelijk getekende vrouwelijke personages. En dan heb ik het niet alleen over Wednesday, maar ook over haar vriendinnen Enid (Emma Myers), Bianca (Joy Sunday) of de regisseur van It All Larisa Weems (Gwendoline Christie). De laatste onthulde zelf in een interview dat ze voor het eerst de kans kreeg om te voelen dat ze mooi was op het scherm. En er zit iets in, ze hebben allemaal hard gevochten voor hun geloof ondanks de moeilijkheden waarmee ze te maken hadden.

Natuurlijk kan ik urenlang lovend zijn over het acteerwerk van Jenny Ortega of de geweldige sfeer van de serie, maar het is tijd om de recensie af te ronden en me te concentreren op het wachten op de volgende seizoenen, die meer dan zeker zijn. Het is lang geleden dat Netflix zoiets goeds heeft geproduceerd. Veel mensen pikken de racistische achtergrond of andere onzin maar je moet toegeven dat ze overal ongeschonden uit zijn gekomen. Groot applaus voor de makers. Volkomen verdiende 5+/5 van mijn kant.